…Ήταν πριν από 2 περίπου χρόνια, όταν ξεκινούσαμε να αναζητάμε τα “άγνωστα” υπόγεια του Πειραιά. Γνώριζα τότε ότι υπήρχε ένα καταφύγιο με την «κωδική» ονομασία «2-3», αλλά δεν ήξερα όμως που ακριβώς μπορεί να βρισκόταν. Γνώριζα επίσης για την ύπαρξη κάποιου καταφυγίου δίπλα στην Πυροσβεστική της Δραπετσώνας, χωρίς να φαντάζομαι ότι πρόκειται για το ίδιο…
Η ταυτοποίησή του τελικά έγινε με εντελώς διαφορετικό τρόπο: επιστρέφοντας από κάποιες διακοπές στο λιμάνι του Πειραιά, τυχαία πρόσεξα από μακριά και έξω από τα κάγκελα, από την απέναντι πλευρά του δρόμου, μια παλιά κεντρική πόρτα στο βράχο με καταλήξεις αγωγών εξαερισμού στο επάνω μέρος της, που δεν είχα καμία αμφιβολία ότι ήταν η είσοδος κάποιου καταφυγίου. Τον επόμενο καιρό αποφασίσαμε να το επισκεφτούμε. Η πόρτα της εξωτερικής περίφραξης δεν ήταν κλειδωμένη, οπότε βρεθήκαμε στον εσωτερικό προαύλιο χώρο. Η κεντρική είσοδος που είχα δει, έγραφε «ΚΑΤΑΦ. 2-3» αλλά όμως δεν ήταν ανοικτή. Είχαμε λοιπόν βρει τυχαία το καταφύγιο 2-3, το οποίο τότε κατάλαβα ότι ήταν εκείνο της Πυροσβεστικής, αλλά δεν είχαμε τρόπο να μπούμε στο εσωτερικό. Τελικά, προχωρώντας μερικά μέτρα πιο πέρα, βρεθήκαμε μπροστά σε μια άλλη διπλή μεταλλική πόρτα -μια ενδιάμεση είσοδο όπως αργότερα καταλάβαμε- η οποία ήταν ανοικτή. Επάνω έγραφε επίσης ΚΑΤΑΦ. 2-3 ή Νο 2-3 ή από κάτω Νο 3. Προφανώς λοιπόν η ονομασία αυτή, αφορούσε κάποια αρίθμηση.
ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ: "διαβάστε περισσότερα"