Στις αρχές του 20ού αιώνα και πιο συγκεκριμένα τον Απρίλιο του 1902, ο Ευστάθιος Δηλαβέρης (1855-1932), προσπαθώντας να επεκτείνει τις ήδη υπάρχουσες επιχειρηματικές του δραστηριότητες στους κλάδους της κεραμοποιΐας και της πλινθοποιΐας, ιδρύει το εργοστάσιο "Μωσαϊκών Πλακών και Ευρωπαϊκών Κεράμων" σε ένα ιδιόκτητο οικόπεδο έκτασης περίπου 14 στρεμμάτων στις παρυφές του λόφου του Καραβά, στην αρχή της οδού Θηβών, στη σημερινή συνοικία της Λεύκας, στον Πειραιά. Η θέση αυτή εξυπηρετούσε τις οδικές μεταφορές πρώτων υλών, ενώ η παροχή νερού εκ του Δημοτικού Φρέατος της Λεύκας ήταν σημαντική για τη λειτουργία της νέας βιομηχανίας.
Η πλινθοκεραμοποιΐα Δηλαβέρη (1887-1888) γρήγορα εξελίχθηκε σε μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις κατασκευής κεράμων του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, κατασκευάζοντας επίπεδα κεραμίδια τύπου Μασσαλίας και τούβλα διάτρητα, συμπαγή και λεία πεπιεσμένα. Υπήρξε μια υποδειγματική για τα δεδομένα της εποχής βιομηχανία, τόσο από την άποψη του κόστους κατασκευής όσο και από την πλευρά των εξελιγμένων τεχνικών βιομηχανικής παραγωγής. Η εγκατάσταση και χρήση της καμίνου τύπου Ηoffmann για το ψήσιμο των κεραμικών όσο και η εφαρμογή της μεθόδου τεχνητής ξήρανσης προσέφεραν ένα τελικό προϊόν ποιοτικά ανώτερο, που προτιμήθηκε κατά την κατασκευή πολλών δημόσιων κτιρίων.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο