ΑΣΤΙΚΗ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΙΑ. Από το Blogger.
RSS

Το μεγάλο καταφύγιο απέναντι από τη Βούλα (νησίδα Υδρούσα)


...Απόκρημνες βραχώδεις ακτές με μικρούς κόλπους και βραχονησίδες, συνέθεταν μια μεγάλη ενάλια και χερσαία οχυρωματική γραμμή, από την οποία μπορούσε να εκτελείται αποτελεσματικά ο έλεγχος της θάλασσας αλλά και της παραλίας από τη Βούλα μέχρι και τον Πειραιά, καθώς και των ακτών προς το Λαγονήσι.  Στην ευρύτερη παράκτια ζώνη εντοπίζονται αρκετά μεμονωμένα πολυβολεία, αλλά και οχυρά με μεγάλες πυροβολαρχίες και υπόγεια καταφύγια διάσπαρτα στους λόφους, τις παραλίες και τις βραχονησίδες...

Μετά το προηγούμενο θέμα για τις υπόγειες στοές και τα οχυρωματικά της περιοχής της Βούλας, μια νέα ανακάλυψη ήρθε ανέλπιστα να συμπληρώσει τα προηγούμενα. Μια επίσκεψη στη νησίδα Υδρούσα (ή Κατραμονήσι) μας χάρισε ένα εντυπωσιακό καταφύγιο από τον Β' Παγκόσμιο, που δεν μοιάζει καθόλου με όλα τα τσιμεντένια που έχουμε επισκεφτεί ως τώρα, ενώ είναι και το μεγαλύτερο όλων. Ένα πολύπλοκο σύμπλεγμα λαξευμένων στο υπέδαφος υπόγειων διαδρόμων, περάσματα-σήραγγες, χτισμένες αίθουσες, φρέατα αερισμού, μια δεξαμενή, κι ένα υπόγειο μπαλκόνι με θέα στον Σαρωνικό! Παρουσιάζουμε προσωρινά μια πρώτη επιλογή φωτογραφιών, πριν την ολοκληρωμένη παρουσίαση (μετά χαρτογράφησης) που θα ανέβει με τη νέα χρονιά. Το νησάκι είναι έρημο, με αρκετά ίχνη ρύπανσης από μπάζα, σκουπίδια και κάποιες εγκαταλειμμένες εγκαταστάσεις, που προορίζονταν προφανώς για τουριστική αξιοποίηση. 

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ

Στην επιφάνεια υπάρχουν οχυρωματικά έργα (θέσεις πολυβόλων, χαρακώματα) τα οποία -σε αντίθεση με άλλα που έχουμε κατά καιρούς δει- είναι χτιστά με τούβλα τα οποία έχουν αλλοιωθεί, υλικό που συναντήσαμε και στο εσωτερικό του καταφυγίου. Το εντυπωσιακότερο όλων σχετικά με το νησί, είναι το γεγονός ότι φιλοξενεί κουνέλια!

Πολυβολείο

Πολυβολείο

Επιλεγμένες φωτογραφίες από το εσωτερικό του καταφυγίου
Αποτελείται από τρεις κύριους διαδρόμους που αναπτύσσονται παράλληλα, και συνδέονται μεταξύ τους με διάφορες παράπλευρες σήραγγες, λαξευμένες στο βράχο, με τρόπο που θυμίζουν παλιό ορυχείο. Η είσοδος γίνεται κατακόρυφα από τσιμεντένιο φρέαρ με μεταλλικά σκαλοπάτια σχήματος "Π" στερεωμένα στα τοιχώματα, και καταλήγει στις δύο βασικές στοές που ξεκινούν εκατέρωθεν του πυθμένα. 
Από τις παρακάτω φωτογραφίες δεν γίνεται κατανοητή η διάταξη των στοών και αιθουσών του καταφυγίου, κάτι το οποίο θα γίνει μετά την χαρτογράφηση που θα πραγματοποιήσουμε και θα παρουσιαστεί εν καιρώ, με περισσότερες φωτογραφίες, δημιουργώντας μια λεπτομερή περιήγηση-ξενάγηση σε κάθε σημείο του. Είναι πράγματι το μεγαλύτερο και το πιο σύνθετο καταφύγιο που έχουμε επισκεφτεί, καλύπτοντας πολύ μεγάλη έκταση της επιφάνειας του νησιού. Βρίσκεται σε μέγιστο βάθος 8 περίπου μέτρων από την επιφάνεια.

Είσοδος

Βασική σήραγγα-διάδρομος

Αίθουσα-προθάλαμος για τα ενδότερα

Τοιχώματα λαξευμένα, αλλά χτισμένα με τούβλα της εποχής του


Η βασική διαδρομή καταλήγει σε μια αίθουσα, όπου συναντήσαμε εγκαταλειμμένα αντικείμενα και καρέκλες, αλλά και μια ελληνική σημαία. Όλα αυτά δείχνουν ότι κάποιος περνούσε αρκετό χρόνο εδώ μέσα, απολαμβάνοντας τη μοναδική θέα που προσφέρει το υπόγειο "μπαλκόνι" που διαθέτει η αίθουσα αυτή (ένα άνοιγμα-διέξοδος σε κατακόρυφο πρανές) που βλέπει στη θάλασσα!

Το άνοιγμα αυτό βγαίνει στο γκρεμό! Ούτε ανεβαίνεις, ούτε κατεβαίνεις...

Είσοδος προς άλλη διαδρομή

Σήραγγα που οδηγεί σε μια ακόμη πόρτα

Στο σημείο αυτό, υπάρχει μια μεγάλη τσιμεντένια δεξαμενή τριών θαλάμων

Ήταν δεξαμενή για νερό (ένα από τα στόμια)

Ενδιάμεσο πέρασμα προς μια αίθουσα

Μικρή αίθουσα

Μία ακόμη από τις κύριες στοές

Μεγάλη αίθουσα, με χτισμένα μόνο τα τοιχώματα

Στοά με χτισμένα τοιχώματα

Κάτω από κατακόρυφο φρέαρ αερισμού που επικοινωνεί με την επιφάνεια

Στο εσωτερικό αίθουσας που συνδέεται με το φρέαρ

Στοά στον δρόμο προς την έξοδο

Ακριβώς κάτω από το σημείο εισόδου μας (διακρίνονται τα σκαλοπάτια)

Ανεβαίνοντας...

Το καταφύγιο αυτό, δεν γνωρίζουμε εάν είναι γερμανικό, ή αν ανήκει στα ναυτικά οχυρά που κατασκεύασε το Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό την περίοδο του μεσοπολέμου, στην αποστολή του για την προστασία των σημαντικότερων λιμένων της χώρας (Πειραιά, Θεσσαλονίκης, Χαλκίδας και Πάτρας) από εχθρικά πλοία επιφανείας και υποβρύχια. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι εφ' όσον βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τη Βούλα, κατασκευάστηκε και αυτό από τις γερμανικές δυνάμεις, για τη θωράκιση των ακτών, σε συνεργασία με τα υπόλοιπα οχυρωματικά έργα της περιοχής που έχουμε δει, παράκτια και χερσαία.


Κείμενο, φωτογραφίες Παναγιώτης Δευτεραίος
Δραστηριότητα: αστική σπηλαιολογία (urban speleology) με καγιάκ
ΣυμμετείχανΙωάννης Αθάνατος, Αλέξανδρος Τσεκούρας, Θεολόγος Τσαλίκογλου, Παναγιώτης Δευτεραίος
Πληροφορίες (για τα ναυτικά οχυρά)http://www.fortifications.gr/ 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

1 σχόλια:

Unknown είπε...

Στό Κατραμόνησο ή και Υδρούσα πού βρίσκεται απεναντι της Βουλας οι Γερμανοί κατεστρεψαν πυρομαχικα και πυροβόλα με μεγαλες ανατιναξεις στην νοτια πλευρα του νησιου .Γι'αυτο στοές και αιθουσες στην νοτιο πλευρα ευρισκοντε επανω απο την θαλασσα λογω καταπτωσεων των ακρων του νησιου.
. Τα υπολειματα τα ανεσυραν απο την θαλασσα μεταπολεμικα για την απόκτηση των μεταλλων. Ηταν συνήθης πρακτικη κατά την αποχώρηση τους απο τήν Ελλαδα να προβαινουν σε καταστροφή τού πολεμικου υλικου των οχυρών τους που δεν ηταν δυνατόν να μεταφερθει αλλα και να μην χρησιμοποιηθεί. Στήν Βούλα εκαναν ανατιναξεις στα πυροβολεία και τις στοές που ειναι στην ακτη μετα τον Ι. Ναο της Παναγίας εως και το κέντρο "Νότος" τα οποία ακομη διακλαδίζοντε υπογείως με φραγμένες τις εισόδους από την ακτη.

Δημοσίευση σχολίου