Ένα ταξίδι solo που απόλαυσα περισσότερο από κάθε άλλο, τον τελευταίο καιρό. Όχι φυσικά λόγω της απουσίας αγαπημένων φίλων, αλλά ίσως επειδή είναι κάποιες φορές που η συντροφιά του εαυτού είναι απαραίτητη χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Μονοήμερη αναζήτηση κρυμμένων μυστικών της αγαπημένης Αίγινας, ενός τόπου που όσο γνωρίζω, δένομαι περισσότερο μαζί του... Μόνος σύντροφος, το ποδήλατό μου! Μαζί ανακαλύψαμε, μεταξύ άλλων, και το μικρό αλλά εντυπωσιακό σύστημα υπογείων στοών που παρουσιάζω εδώ, ακολουθώντας τακτική "detective"... Π.Δ.
Η ύδρευση της Αίγινας ανά τους αιώνες, ήταν ένα πρόβλημα που επιλύθηκε με τη χρήση υπόγειων έργων για τη συλλογή ομβρίων και υπογείων υδάτων. Το αρχαίο υδραγωγείο, οι δεξαμενές (ομβροδέκτες που ονομάστηκαν σουβάλες), πηγάδια με σήραγγες και θαλάμους, συγκέντρωναν ύδατα των ανώτερων γεωλογικών στρωμάτων κάθε περιοχής, που -ενισχυόμενα και από τις βροχές- συνέβαλλαν στην κάλυψη των αναγκών των οικισμών σε νερό.
Επιπλέον, όπου αυτό ήταν εφικτό, χρησιμοποιούσαν και νερά από τις αρκετές πηγές που υπήρχαν στο νησί. Μία από τις τελευταίες εν ενεργεία πηγές, ήταν αυτή του Κουρέντη, από την οποία παλαιότερα υδρευόταν η περιοχή της Σουβάλας, ενώ εξακολουθεί να προμηθεύει νερό ακόμα και σήμερα.
ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ: "διαβάστε περισσότερα"