Ο θαυμαστός αρχιτέκτονας, η φύση, έφτιαξε πάνω στη γη υπερήφανα βουνά, δάση, λαγγάδια, ποτάμια και γραφικά ακρογιάλια, χωρίς όμως να αφήσει στείρα τα σωθικά της. Με βοηθό το νερό έφτιαξε έναν άλλο κόσμο: τα σπήλαια. (Άννα Πετροχείλου)
Στη δυτική ακτή της Λακωνικής χερσονήσου, στον 'Ορμο
του Διρού, βρίσκεται ένα από τα 60 και πλέον σπήλαια της μανιάτικης γης, αλλά
και ένα από τα 10.000 καταγεγραμμένα σπήλαια της Ελλάδας. Το Σπήλαιο Γλυφάδα (ή
Βλυχάδα) Διρού είναι από τα ωραιότερα σπήλαια στον κόσμο και εξερευνήθηκε για
πρώτη φορά το 1949, όταν οι ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας,
Γιάννης και 'Αννα Πετροχείλου, άρχισαν να το εξερευνούν συστηματικά. Η ύπαρξή του ήταν γνωστή στους ντόπιους από το 1900 περίπου. Κανείς όμως δεν υποψιαζόταν
το θαύμα που έκρυβε στο εσωτερικό του. Έως το 1960 είχαν εξερευνηθεί και
χαρτογραφηθεί 1.600 μέτρα, ενώ σήμερα το γνωστό μήκος του σπηλαίου ξεπερνά τα
15 χιλιόμετρα. Το 1970 έγινε η πρώτη υποβρύχια εξερεύνηση. Το μήκος των
επισκέψιμων διαδρόμων του σπηλαίου είναι 3100μ. (σύμφωνα με το ΥΠ.ΠΟ.Τ.), εκ
των οποίων τα 300μ. είναι χερσαία. Η ξενάγηση στο θαλάσσιο τμήμα
πραγματοποιείται με βάρκες. Εδώ, αν είστε τυχεροί και σας αναλάβει βαρκάρης με
γνώσεις και διάθεση, θα απολαύσετε την ξενάγηση˙ ειδάλλως, η περιήγηση θα είναι
βουβή, με τον ενθουσιασμό σας να περιμένει κάποιες πληροφορίες, αλλά η προσμονή
να μην ικανοποιείται. Η πραγματική τουριστική διαδρομή σήμερα είναι 1,5 χλμ., εκ
των οποίων το 80% είναι λιμναία (με βαρκάκι) και το υπόλοιπο 20% (300 μέτρα)
γίνεται με τα πόδια. Η συνολική βόλτα στο σπήλαιο για εμάς τους τουρίστες
διαρκεί περίπου 30 λεπτά.
Μάλιστα το σπήλαιο, εξαιτίας του πλούσιου πολύχρωμου διακόσμου
του, τοποθετείται στην κορυφή της παγκόσμιας λίστας λιμναίων σπηλαίων μαζί με
τη Ζάιτα του Λιβάνου και το γαλλικό Παντιράκ.
Το χερσαίο, αλλά και το ενάλιο τμήμα του, διαθέτει πλούσιο
λιθωματικό διάκοσμο. Το διατρέχει υπόγειος ποταμός που χύνεται στη θάλασσα
περίπου 23μ. δεξιά της φυσικής εισόδου του, η οποία βρίσκεται μισό μέτρο πάνω
από τη στάθμη της θάλασσας. Το μεγαλύτερο μέρος του σπηλαίου καλύπτεται με
θαλασσινό νερό και η στάθμη των υδάτων στο εσωτερικό του μεταβάλλεται ανάλογα
με τις εξωτερικές καιρικές συνθήκες. Εντός του σπηλαίου έχουν εντοπισθεί οστά
ιπποποτάμων, πανθήρων, υαινών, λιονταριών, ελαφιών και άλλων ζώων, καθώς και
προϊστορική κεραμική.
Το σπήλαιο άρχισε να σχηματίζεται πριν από εκατοντάδες
χιλιάδες χρόνια. Οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες, που σήμερα βρίσκονται κάτω
από το νερό, σχηματίστηκαν όταν η επιφάνεια της θάλασσας βρισκόταν πολύ
χαμηλότερα από το σημερινό της επίπεδο. Το νερό μέσα είναι υφάλμυρο και έχει
μεγάλη σκληρότητα. Η θερμοκρασία του είναι περίπου 14OC, ενώ του αέρα
κυμαίνεται από 16 έως 19OC.
Η φυσική του είσοδος έχει διάμετρο μόλις μισού μέτρου και
βρίσκεται πολύ κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας. Σε παλαιότερες εποχές το
σπήλαιο είχε και άλλες εισόδους οι οποίες σταδιακά έκλεισαν. Για την αξιοποίηση
του σπηλαίου διανοίχτηκαν δύο νέες είσοδοι.
Η νέα είσοδος του Σπηλαίου Διρού |
Διανοιγμένη στοά. Έγινε για λόγους επισκεψιμότητας του Σπηλαίου Διρού |
Η ένωση με το φυσικό τμήμα του σπηλαίου |
Σπήλαιο Διρού-Ενάλιο τμήμα |
Ακόμα, μερικοί ασυνείδητοι επισκέπτες έχουν προκαλέσει φθορές στον φυσικό διάκοσμο.
|
Σπήλαιο Διρού-Χερσαίο τμήμα |
Σπήλαιο Διρού-Χερσαίο τμήμα |
Πάρτε μία μικρή γεύση από την περιήγηση με βάρκα...
Πληροφορίες για το σπήλαιο μπορείτε να βρείτε στα τηλέφωνα 27330 52222 και 52223 (fax 27330
54263). Το σπήλαιο είναι ανοιχτό για τους επισκέπτες 8:30 με 15:00 από τον
Οκτώβριο μέχρι το Μάιο και 8:30 με 17:30 από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Τιμές 12 ευρώ για ενήλικες και 8 για τα παιδιά.
Υ.Γ. Το σπήλαιο Διρού βρίσκεται σε μερική εγκατάλειψη από το Υπουργείο Πολιτισμού. Σκουπίδια εντός και εκτός του σπηλαίου, ξερόχορτα και μπάζα παντού, αλλά και παντελής έλλειψη προστασίας. Ευτυχώς, που υπάρχουν και κάποιοι ευσυνείδητοι υπάλληλοι που προσπαθούν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Κείμενο, φωτογραφίες: Αλέξανδρος Γλαράκης
Δραστηριότητα: αστική σπηλαιολογία (urban speleology)
Συμμετείχαν: Αλέξανδρος Γλαράκης, Χρήστος Σταθάκης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου