.JPG)
Αναρτήσεις
Ένα ξεχωριστό οχυρωματικό έργο βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου στην εθνική οδό Τρίπολης-Σπάρτης. Είναι σε άριστη
κατάσταση σε σχέση με άλλα οχυρωματικά έργα και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί
ως ιστορικός χώρος μνήμης αντί για στέκι αιγοπροβάτων αλλά και διαφόρων αγρίων
ζώων της περιοχής.
Πιθανώς να πρόκειται για Γερμανικό οχυρό υπό Ιταλική
κατασκευή και χρησιμοποιήθηκε την περίοδο της κατοχής της Ελλάδος από τους
Γερμανούς στην διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Το σχήμα του από ψηλά
μοιάζει με ''κόκαλο'' (βλ εικ.1). Περιλαμβάνει υπόγειο, ισόγειο και έναν όροφο.
Κατασκευαστικά αποτελείται από οπλισμένο σκυρόδεμα με την μορφή μονομπλόκ, δηλαδή δεν
έχει χτιστά μέρη αλλά μόνο μασίφ μπετό, ενώ η εξωτερική του επένδυση έχει την
μορφή πετρόχτιστης λιθοδομής.
Αυτό όμως που το κάνει να ξεχωρίζει είναι μια ιστορία πόνου
που εκτυλίχθηκε τα ξημερώματα της 25ης Νοεμβρίου του 1943.
ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ: "διαβάστε περισσότερα"
ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ: "διαβάστε περισσότερα"
Όπως μας αφηγήθηκε ο Λευτέρης Μανωλάκος κάτοικος Σπάρτης ετών
87...
...Ήμουν 17 ετών και εκείνα τα δύσκολα χρόνια σ' αυτή την ηλικία χαρακτηριζόσουν άνδρας και όχι
παιδί. Άνδρας έτοιμος να κρατήσει όπλο, αλλά και να λάβει μέρος στον αγώνα ενάντια
στον κατακτητή.
Εκείνο το βράδυ όμως εγώ, όπως και πολλοί νέοι της περιοχής, έμειναν
σε αδράνεια γιατί το σχέδιο ήταν επικίνδυνο και άκρως απόρρητο.
Έτσι μαζεύτηκαν 58 αντάρτες πραγματικοί άντρες και με μια καταδρομική
έφοδο στο οχυρό των κατακτητών κατάφεραν να το κατακτήσουν και να σκοτώσουν πάρα
πολλούς Γερμανούς. Για την ακρίβεια 18, αυτό είχε ως αποτέλεσμα την επόμενη μέρα
οι Γερμανοί να μαζέψουν από την ευρύτερη περιοχή της Σπάρτης αλλά και της Τρίπολης
118(10 Έλληνες για κάθε Γερμανό) επιφανείς άνδρες της εποχής, όπως τραπεζικούς, ιατρούς, δικηγόρους, ιερωμένους,
φαρμακοποιούς αλλά και οικογένειες που είχαν πολλά παιδιά (μόνο άντρες). Χαρακτηριστική
είναι η περίπτωση της οικογένειας Τζιβανόπουλου που έχασε και τα 4 αγόρια της (Δημοσθένης,
Σωκράτης, Ιωάννης, Παρασκευάς).
Η εκτέλεση έγινε ως αντίποινα για την επίθεση που δέχτηκαν
την προηγούμενη μέρα αλλά είχε σκοπό να πλήξει όχι μόνο το φρόνημα της αντίστασης
αλλά και να επιφέρει ένα καίριο πλήγμα στον λειτουργικό κοινωνικό ιστό της πόλης
της Σπάρτης...
 |
| Το Γερμανικό οχυρό από ψηλά |
 |
| Η κεντρική είσοδος |
 |
| Αριστερή Μετόπη Οχυρωματικού |
 |
| Αριστερό πλαϊνό Οχυρωματικού |
 |
| Εσωτερικό κυρίως δωματίου στον πρώτο όροφο |
 |
| Εσωτερική σκάλα που οδηγεί στόν πρώτο όροφο |
 |
| Εσωτερικό κυκλικού θύλακα μαζί με την θέση του πυροβόλου |
 |
| Σφραγισμένη καταπακτή-Έισοδος για το υπόγειο |
 |
| Εσωτερικο κυρίως δωματίου στο ισόγειο, διακρίνεται η στρώση της κοπριάς |
 |
| Σιδερένια σκάλα που ενώνει το ισόγειο με τον πρώτο όροφο |
 |
| Εσωτερικό κυκλικού θύλακα πρώτου ορόφου μαζι με δυο θέσεις πυροβόλων όπλων |
Σε απόσταση 100 περίπου μέτρων απο το φυλάκιο, υπάρχει το μνήμειο αφιερωμένο στους 118 Έλληνες που εκτελέστηκαν απο τους Γερμανούς. Ένα μνημείο που μας θυμίζει την Γερμανική θηριωδία
Συμμετείχαν: Αλεξανδρος Γλαράκης, Μαρία Μαρουλάκη, Χρήστος Σταθάκης
Πληροφορίες κειμένου: Λευτέρης Μανωλάκος
Ιδιαίτερες ευχαριστίες: Στον Κύριο Λευτέρη για την ιστορία που μας διηγήθηκε.
Πηγή: ΑΣΤΙΚΗ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΙΑ
1 σχόλια:
Πολύ καλή η προσπάθειά σας αλλά στα γραφόμενά σας έχει εμφιλοχωρήσει μία ιστορική ανακρίβεια. Το συγκεκριμένο πολυβολείο δεν κατασκευάσθηκε από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής (1941 - 1944) αλλά από Μονάδα Μηχανικού του Ελληνικού Στρατού (πιθανότατα από την 3η ΜΟΜΑ) κατά την περίοδο 1945 - 1946 και επανδρώθηκε αρχικά από άνδρες της Εθνοφυλακής και ακολούθως του Ελληνικού Στρατού. Το συγκεκριμένο οχυρωματικό έργο δεν συνδέεται με το μνημείο των 118 (στην πραγματικότητα 107) εκτελεσθέντων πατριωτών από την πόλη της Σπάρτης που ευρίσκεται σε απόσταση άνω του 1 ΚΜ από το συγκεκριμένο πολυβολείο και άνω των 3 ΚΜ από τον τόπο εκτελέσεως στη θέση "Μονοδένδρι" Λακωνίας. Η αφήγηση του κ. Λευτέρη Μανωλάκου προφανώς αναφέρεται προφανώς σε διαφορετικό περιστατικό αντίστασης.
Δημοσίευση σχολίου