Αναρτήσεις
…Ένα σαββατοκύριακο στα τέλη του περασμένου Σεπτέμβρη (2012), είχαμε προγραμματίσει να ανέβουμε με τη Γεωργία στην Πεντέλη, με σκοπό να επισκεφτούμε και να φωτογραφίσουμε όλα τα πολυσυζητημένα σημεία της σπηλιάς και των έργων, για ένα άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στο mystery το Δεκέμβριο. Αναζητώντας παράλληλα και κάτι “καινούριο” για να δούμε, θυμηθήκαμε την ύπαρξη του παλιού αυτού ορυχείου το οποίο δεν είχαμε επισκεφτεί ποτέ. Ο φίλος μας ο Αλέξης που θυμόταν πού βρισκόταν η είσοδός του, μας κατατόπισε σχετικά, κι έτσι λοιπόν το εντοπίσαμε!
Από το μεγάλο δάσος που υπήρχε εκεί πριν μερικά χρόνια, σήμερα δεν υπάρχει πια τίποτα…
Η είσοδος του ορυχείου έχει πλάτος περίπου 3 μ. και λίγο μεγαλύτερο ύψος. Στην ίδια ευθεία και λίγο παρακάτω, υπάρχει και ένα δεύτερο πολύ μικρότερο άνοιγμα στο οποίο με δυσκολία χωράει κάποιος να μπει. Οι δύο στοές που υπάρχουν στο εσωτερικό του -αριστερά και δεξιά- έχουν μήκος που δεν ξεπερνά τα τρία μέτρα. Αντιθέτως, η πρώτη (μεγάλη) είσοδος μας οδηγεί στο εσωτερικό του κυρίως ορυχείου, που αποτελείται από στοές πολύ μεγαλύτερου μήκους.
Μπαίνοντας λοιπόν από τη μεγάλη είσοδο, θα δούμε κάτω δεξιά ένα μικρό άνοιγμα το οποίο οδηγεί σε ένα θάλαμο,απ’ όπου ξεκινάει μια μικρής διατομής και ελαφρώς κατηφορική σήραγγα, που εξελίσσεται σε ένα υπόγειο σύμπλεγμα στοών και πολύ χαμηλών στενών περασμάτων, ολικής απόστασης από την είσοδο που δεν ξεπερνά τα 100 μέτρα.
Κατηφορίζουμε, και σε μερικά σημεία του εσωτερικού συναντάμε σπηλαιοποιημένα πετρώματα με κάποιο διάκοσμο...
Παρακάτω, βλέπουμε ένα φυσικό υποστύλωμα που έχει διατηρηθεί κατά τη διάνοιξη, για αποφυγή υποχώρησης της οροφής.
Βαδίζοντας προς τα έγκατα του ορυχείου, ένας "μίτος" προηγούμενων επισκεπτών μάς ακολουθούσε καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής...
Κάποια σημεία των τοιχωμάτων θυμίζουν βέβαια λίγο περισσότερο σπήλαιο...
Εδώ να πούμε ότι στα 15 περίπου μέτρα από την
είσοδο, υπήρχε αριστερή διακλάδωση που κατέληγε σε μια μικρή ορθογωνικής
διατομής υδατοδεξαμενή, ενώ η δεξιά -στην οποία βρισκόμαστε- συνέχιζε γενικώς όχι
πολύ δύσκολα, μέχρι το σημείο όπου σε μία πέτρινη πλάκα κάποιοι προηγούμενοι
επισκέπτες έχουν χαράξει: «Εδώ 60 μ. + 20 μ. μέχρι το πιο
στενό σημείο...»
Να συμπληρώσω όμως ότι στο στενότερο εκείνο
σημείο δεν τελειώνει το ορυχείο, αλλά συνεχίζει για λίγο ακόμη, αρκεί να
περάσει κανείς τρία πολύ στενά και χαμηλά σημεία που οδηγούν σε μικρές αίθουσες
και σε συνέχεια της διαδρομής!
Το πέρασμα από τα μικρά αυτά ανοίγματα ήταν δύσκολο, καθώς το σώμα μας χωρούσε οριακά, αλλά κάθε που περνούσαμε σε επόμενη αίθουσα, η ελπίδα για τη συνέχεια της διαδρομής αναπτερωνόταν!
Τελικά καταλήξαμε σε μια αίθουσα, στην οποία παρ’ όλο που φαινόταν να υπάρχει μια ακόμη κατηφορική χαμηλή συνέχεια σαν τις προηγούμενες, στην πραγματικότητα το πέρασμα ήταν φραγμένο.
.
Αυτό που μας έκανε εντύπωση στην τελευταία αυτή αίθουσα, ήταν ένα μεγάλο πλαστικό δοχείο που έμοιαζε να μην έχει λόγο να υπάρχει εκεί, ξέχωρα από το ότι δεν χωρούσε να περάσει από το τελευταίο χαμηλό πέρασμα…
...Εκτός αν είχε μεταφερθεί εκεί πρωτύτερα, και στη συνέχεια το πέρασμα καταχώθηκε, μικραίνοντας έτσι το κενό… Στην αίθουσα να σημειώσουμε επίσης ότι υπήρχαν παλιά και νεότερα ονόματα χαραγμένα πάνω σε πέτρες.
Αντικρίσαμε λοιπόν εικόνες που θυμίζουν σίγουρα κάποια από τα ορυχεία του Λαυρίου, αλλά όμως βρισκόμαστε στην Πεντέλη! Ένας σύγχρονος θρύλος που ήθελε τις στοές του ορυχείου να επικοινωνούν με τη Μονή Πεντέλης, δε φάνηκε να επιβεβαιώνεται (όχι ότι είχαμε αμφιβολία), ενώ ένας παλιότερος τοπικός θρύλος που το ονομάζει «σπηλιά των σαράντα (!) δράκων» μοιάζει πιο ενδιαφέρων, αλλά φυσικά ούτε και αυτός επιβεβαιώθηκε, αφού ούτε και κατά την πορεία προς την έξοδο συναντήσαμε κανένα δράκο!
Δραστηριότητα: αστική σπηλαιολογία (urban speleology)
Συμμετείχαν: Γεωργία Μπουρμπούλη, Παναγιώτης Δευτεραίος
Πληροφορίες κειμένου: Τάσος Ορεσίβιος "Πεντέλη - Από την ανάδυση της Αιγαίας γης έως τους ρωμαϊκούς χρόνους", Αθήνα 2012
Ευχαριστούμε τον Τάσο Ορεσίβιο για τις ιστορικές πληροφορίες του κειμένου, και τον Αλέξανδρο Τσεκούρα για τις οδηγίες εντοπισμού της εισόδου.
Πηγή: ΑΣΤΙΚΗ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΙΑ
1 σχόλια:
Πολύ ωραία δουλειά. Συγχαρητήρια!
Δημοσίευση σχολίου